Codziennie tracę
Swój świat,
Po kawałku.
Zostawiam szafom
Ubranie,
By nie były nagie.
Półkom książki,
Niech podtrzymują
Swoją historię.
Na strychu okienko
Cieszy się nadal
Błękitno-szaro-złotym
Kalejdoskopem.
Pilnować będzie
Moich snów,
By nie uleciały
Na skrzydłach ćmy.
Do kufra z pamiątkami
Wrzucę wspomnienia,
Które nie rodzą już
Wstydliwych łez.

Manipulatorzy rozporządzają jedynie taką mocą, jaką im nadajemy. Kiedy mają przed sobą ludzi przenikliwych, pozbieranych i stanowczych, stają się bezbronni.

Sartre (1952) uważa, że „uczciwym” onanistą jest ten, kto się masturbuje, nie szukając w tym akcie niczego więcej.

*U kobiet zmiana objętości mózgu jest symetryczna i nie tak wyraźna jak u mężczyzn. Dlaczego u kobiet zanik tkanki jest mniejszy? Może dlatego, że do ich mózgu dopływa więcej krwi, co równoważy zmniejszające się z wiekiem możliwości poznawcze. Możliwe również, że ma to związek z ochronnym wpływem estrogenu na strukturę i funkcje mózgu (i dostarcza mocnego argumentu zastosowaniem terapii estrogenowej u kobiet po menopauzie, aby zachowały sprawność intelektualną).

*o procesie starzenia się kobiet i mężczyzn

Z biegiem lat coraz głębiej szanuję te trudne doświadczenia, które w pewnym stopniu mnie kształtowały. I chociaż nadały mej formie ogólny zarys, to precyzyjność jej wyrazu jest zależna ode mnie.

Jednym z tych doświadczeń jest baczna obserwacja ludzi, ich emocji, szczegółów, które mogą zdradzić informacje na temat stanu emocjonalnego. Podobno dzieci w rodzinach patologicznych, gdzie obecna jest przemoc, wykształcają silny mechanizm bacznej obserwacji otoczenia. Jego celem jest uniknięcie zachowania dorosłych, które w dziecku budzi strach, lęk, niepewność, szereg nieprzyjemnych doznań emocjonalnych.

Z biegiem nie pozostało mi nic więcej, jak wyłącznie sama umiejętność, którą nieustannie praktykuję. I nieustannie przyłapuję się na tym, iż w momencie, gdy główne skrzypce przestają grać moje własne emocje, cichną powierzchowne osądy, a nawet zamiera osobisty stosunek [...]

Feminatywy to wiosna, odwilż, uwolnienie języka z okowów ograniczeń, które narzuciły nam czasy PRL-u. Strzelczyni, magistra, medyczka, poetka, skarbniczka, posłanka, doktorka, psycholożka, profesorka, programistka to dla mnie słowa, które ubogacają mój ojczysty język. To powrót do języka dla ludzi, nie dla systemu.

Na początku swojego listu pragnę Ciebie serdecznie pozdrowić Witoldzie .
To dobrze że cieszysz się dobrym zdrowiem
Masz szczęście książę , że tam u Ciebie , na Litwie , nie zamieszkują chorobliwie ambitni , zapatrzeni w samouwielbienie , wyznawcy słynnego BISKUPA , ukrywającego się w cieniu wysokiej góry , u stóp wysokiego komina ,
którzy to wyznawcy , z niespotykanym oddaniem , nie tylko oficjalnie negują kult maryjny , jak i naturalny ład zielony - majowy , ale nawet zatrudniają legalnych rekonstruktorów , występujących pod postaciami niejednokrotnie przełożonych , wypartych i współuzależnionych ,którzy mają za zadanie przeciwko emerytkom protestować,
oraz " Polskie kwiaty " i " Pana Cogito " negować.
A robią to w jakże pięknym miesiącu ,w miesiącu ,w [...]

Na przechadzce
w biały dzień,
straszny wilkołak
spotkał mnie.

Dwa kły
wystawały mu,
z pyska!
Z gęby biała
piana się toczyła.

W spojrzeniu
przypominał diabła,
zionął ogniem
jak smok w ślepiach!

Ale w głębi serca
był zawsze samotny.
Ja cała skamieniała
przed nim stała!

Brakowało mi tchu
zawołać o pomoc.
Widok makabryczny,
ale było za późno!

Ziemia pod nogami
mi się zatrzęsła,
i osunęła! Trudno
oswoić się z paskudą.

Choć widywałam go
często przyjaźń była,
niemożliwa nazwał się
Andrzej bał się wyrwizęba.

Szpetna morda na fotelu
przez nieład w uzębieniu.
Mógł uchodzić za Gargamela,
który mścił się na smerfach.

Mógł udawać Babę Jagę
Strasząc dzieci niesforne.
Z tej historyjki morał taki:
dbaj o zęby młody i stary.

Myj je rano i wieczorem.
Twój przyjaciel wyrwiząb.
Raz uśmiechnie się
raz zagada, dziecku
długą bajkę opowiada.

Wnet zapomnisz
o strachu i bólu.
Kiedy dziura
w zębie zatkana.

... Kazimierz Damazy Moczarski (ur. 21 lipca 1907 w Warszawie, zm. 27 września 1975 tamże) – polski dziennikarz, pisarz, kapitan Wojska Polskiego, oficer Armii Krajowej, uczestnik kampanii wrześniowej i powstania warszawskiego, szef Biura Informacji i Propagandy ZWZ-AK; autor książki Rozmowy z katem, będącej relacją ze wspólnego pobytu w więzieniu z generałem SS Jürgenem Stroopem. Był przedstawicielem (zwłaszcza w okresie międzywojennym) „nacjonalizmu państwowego”, który zwalczał nacjonalizm oparty na zasadach etnicznych (dlatego był m. in. antysyjonistą), klasowych (był przeciwny komunie jak i kapitalizmowi), religijnych (był antyklerykałem), etc...
... generał SS Jürgen Stroop — zagorzały nazista, zwolennik Holokaustu...
... Judenrat — urząd powołany przez Niemców do zarządzania sprawami Żydów. Jego rola jest bardzo kontrowersyjna. W bardzo wielu wypadkach odegrała negatywną rolę w [...]

Chwytaj chwile, łap okazje! Warto czasami odłożyć dla nich stałe plany i zobowiązania. Urozmaicaj sobie życie drobnymi, ale bezcennymi wydarzeniami.